ธรรมกับครูในโรงเรียน ตอน การมีตัวตน

ธรรมกับครูในโรงเรียน ตอน การมีตัวตน

จากประสบการณ์นักเรียนคนหนึ่งที่เคยเรียนวิชาพระพุทธศาสนากับครูผู้สอนวิชาพระพุทธคนหนึ่งในโรงเรียน บางที่การสอนหนังสือของครูกับนักเรียนก็มีแต่พูดตามที่หนังสือบอกแต่ว่าความจริงครูผู้สอนก็ยังเป็นแค่มนุษย์ยังไม่ บรรลุธรรมที่พูดเองก็ได้ แม้ว่าผู้เขียนเองก็ตาม

บางครั้งเด็กอาจจะพูดถูกแต่ว่าด้วยความเป็น ครูความมีอีโก้ความถือตัวไม่เป็นความที่สมควรเป็นครู

ตัวอย่างในเหตุการณ์

เมื่อเด็กตัวเล็กๆ คนหนึ่งอยากทำในสิ่งที่ถูกต้องจะต้องมาพบความผิดที่เด็กคนนั้นแค่พูดความจริง

ณ. เวลาเรียน วิชาพระพุทธศาสนาของโรงเรียนมีชื่อแห่งหนึ่ง เด็กหญิงได้เข้าเรียน 

ตามปกติ (ตามเพื่อนไปเรียน) แต่ว่าหลังเรียนไปจนหมดคาบเรียนเวลาผ่านไป 15 นาที ครูผู้สอนนั้นยังไม่ปลอยเด็กเข้าพักเที่ยง จนเวลาผ่านไปอีก 15 นาที เด็กนักเรียนทั้งห้องซึ่งเป็นคนส่วนใหญ่ของเด็กในห้องเรียน ทั้ง 30 คน ได้มีเด็กนักเรียนผู้หนึ่งได้เริ่มคิดว่านี้มันนานไปแล้ว มั่ง 30 นาทีแล้วนะ เพื่อน ของเด็กหญิงก็คิดเช่นเดียวกันว่ามันนานไปแล้วละ แต่จากนั้นไม่นานครูผู้นั้นที่กำลังปิด iPAD แล้วบอกกับนักเรียนว่าหมดคาบเรียนแล้ว ความประทับใจครั้งแรกเด็กนักเรียนทั้งห้องกับเสียงโห่ร้องดีใจที่ได้พักเทียงแล้วนั้นเอง

ความคิดของเด็กหญิงเริ่มคิดว่าทำไมเราถึงต้องรอให้ครูบอกแล้วต้องปลอยทั้งๆที่กินคาบพักไปแล้วแถมครูก็ไม่สอนมีแต่สั่งงานไว้วันๆ เปิดหนังสือ ให้เด็กอ่านเองแล้วสั่งงานโดยที่ตัวเองมือเล่น iPAD แล้วนั่งไม่ดูเวลาสอน ทำไมกันนะ เราน่าจะบอกครูผู้นี้ให้รู้ตัวซักที่

      คาบเรียนต่อมาครูที่สอนอยู่ได้แสดงการมีสองมาตรฐานกับเด็กอีก 3 ครั้งใน class ของเค้าเองในแบบเดียวกัน แต่ว่าในวันหนึ่งเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆได้ลุกไปบอกกับครูที่สอนว่า มันเกินเวลาพักรับประทานอาหารมาแล้ว (ในจิตเด็กให้กูแดกข้าวซักที) แต่ครูผู้นั้นกลับบอกมาว่ามันยังอยู่ในคาบครูอยู่ยังสอนอยู่เลย (ในใจเด็กคิดแล้วนี้มึงสอนอะไรวะ) สอนก็ไม่สอน สั่งงานก็ไม่ตรวจงานอีก(ครูแบบนี้จะมีมากในบางโรงเรียน)

แต่เด็กคนนั้นกลับคิดโต้คำพูดของครูอยู่เป็นเวลานานพอควรแต่เพื่อนๆของเธอนั้นยังเงียบแล้วฟังการโต้คำพูดของครูและเพื่อนของตนโดยที่ไม่ทำอะไร

ผลก็คือเด็กคนนั้นติด 0 จากเหตุที่ผิดกับครูผู้นั้นเพราะพูดโต้กลับในครั้งนั้น

บางครั้งคนเราทำเป็นไม่รู้เรื่องจะดีที่สุดคุณว่ามั่ย


ความเป็นตัวตนมันก็เป็นผลทำให้ผู้อื่นเปลี่ยนความรู้สึกได้ในทันทีเมื่อพบเห็น